Hoe het brutorendement en het dividend van een aandeel kennen :
Het brutorendement is eigenlijk het soort rendement dat het vaakst wordt genoemd wanneer men het over het rendement van een aandeel heeft. Of het nu in de gespecialiseerde pers, op de beursinformatiesites of bij makelaars is, het is dit begrip dat inderdaad wordt opgeroepen.
Het rendement komt hier overeen met de verhouding van het door de beursgenoteerde onderneming uitgekeerde brutodividend gedeeld door haar aandelenkoers. Maar pas op! Het brutorendement houdt geen rekening met de belasting van de houder van de aandelen.
Het bruto-rendementspercentage schommelt naar gelang van de koers van het aandeel van de vennootschap op het ogenblik van de berekening. Wanneer u naar een bruto-opbrengst kijkt, moet u zich afvragen wanneer, en dus welke prijs in aanmerking is genomen voor de berekening ervan.
Merk ook op dat het bruto-rendement wordt bepaald op basis van het bekende dividendbedrag. Het bedrag van dit dividend is echter zelden van tevoren bekend omdat alleen dividenden uit het verleden openbaar zijn. Natuurlijk zijn er dividendverwachtingen, maar wij kunnen niet spreken van het rendement van een aandeel omdat te veel parameters onbekend blijven op het ogenblik van de berekening ervan. Gelukkig geven sommige van de meest serieuze beurssites u betrouwbare brutorendementen, maar uiteraard gebaseerd op dividenden uit het verleden.
De berekening van het brutorendement heeft het voordeel dat de aandelen onderling kunnen worden vergeleken, maar het nadeel dat geen rekening wordt gehouden met belastingen en wisselkoersen. Het brutorendement wordt daarom vaak gebruikt om aandelen met elkaar te vergelijken en zo het door de markt ingeschatte verschil in risico te evalueren.
Hoe het nettorendement of het betaalde rendement van een aandeel op de beurs te achterhalen :
Laten we overgaan tot het nettorendement, dat dichter bij het werkelijke rendement ligt dan het brutorendement. Vergeet niet dat het bruto-rendement geen rekening houdt met extra kosten, waaronder socialezekerheidsbijdragen en belastingheffingen die op het dividend worden toegepast.
Daarom kiezen veel speculanten ervoor om het reële rendement of het nettorendement te gebruiken om aandelen met elkaar te vergelijken. Hier moet dus rekening worden gehouden met de belastingheffing op brutodividenden.
Het begrip "rendement" komt hier overeen met het op de rekening van de aandeelhouder gestorte bedrag, gedeeld door de koers van het aandeel. In de context van een PEA is het dus het equivalent van de bruto-opbrengst. Indien de effecten langer dan 5 jaar worden aangehouden en dankzij de belastingvoordelen voor dit beleggingsproduct, moeten dus alleen sociale bijdragen worden afgetrokken van deze dividenden wanneer het kapitaal wordt opgenomen.
Als u gebruik maakt van een effectenrekening, is de berekening anders, omdat in het uitgekeerde rendement rekening zal worden gehouden met de belastingaftrek aan de bron. De makelaar houdt namelijk de roerende voorheffing, de sociale zekerheidsbijdragen en het voorschot op de inkomstenbelasting voor u in, voordat het dividend wordt uitbetaald.
De berekening van het nettorendement van een aandeel is derhalve gebaseerd op het dividend waarvan de belastingen en andere heffingen zijn afgetrokken.
Hoe weet je het rendement op de kostprijs per eenheid van een aandeel:
Het rendement op de eenheidskostprijs van een aandeel wordt ook wel het "rendement op PRU" genoemd. U kunt deze term tegenkomen bij bepaalde effectenmakelaars of op sites met informatie over de aandelenmarkt. In het Engels kan het ook YOC worden genoemd voor Yield on Cost.
Dit soort rendement komt hier overeen met de verhouding tussen het bedrag van het jaarlijkse brutodividend en de aankoopprijs van het aandeel, die, er zij aan herinnerd, verschilt van zijn beurskoers.
Bij de berekening van dit rendement wordt dus geen rekening gehouden met de huidige koers van het aandeel, maar alleen met de koers waartegen u het hebt gekocht. Dit levert een rendement op dat afwijkt van het conventionele brutorendement, dat gebaseerd is op de huidige aandelenkoers. Ook hier is het mogelijk belastingen en rechten af te trekken om een netto-opbrengst per eenheid te verkrijgen.
Hoe de prestatie van een aandelenportefeuille op de beurs te kennen :
Zoals wij zojuist hebben gezien, zijn er verschillende methoden om het rendement van een aandeel te berekenen. Maar u kunt ook het rendement van uw aandelenportefeuille op dezelfde manier berekenen, d.w.z. het rendement van al uw effecten.
Pas echter op voor een belangrijke subtiliteit. In het geval van een aandelenportefeuille zal de berekening van het rendement op basis van de kostprijs per eenheid geschieden op basis van de aandelen in de portefeuille op het moment van de berekening, d.w.z. op basis van het oorspronkelijk geïnvesteerde bedrag.
Verschil tussen rendement en prestatie van een aandeel op de beurs :
Sommige beleggers verwarren nog steeds het rendement en de prestatie van een aandeel op de beurs. Deze twee begrippen zijn echter zeer verschillend van elkaar en drukken niet absoluut hetzelfde uit.
Zo kan een aandeel met een hoog rendement slecht presteren en omgekeerd kan een aandeel met een hoog rendement een laag rendement hebben.
Het begrip prestatie heeft geen betrekking op het dividend dat de beursgenoteerde onderneming uitkeert aan de houders van haar effecten, maar op de stijging van de aandelenkoers op de beurs. Het gaat er hier dus alleen maar om het vermogen van een aandeel te beoordelen om zijn beurskoers in de loop van de tijd (opwaarts) te doen evolueren.
De prestatie van een aandeel op de beurs kan over verschillende perioden worden uitgedrukt. Het is dus mogelijk de prestatie van een aandeel over een jaar, een sessie, een week, een paar uur of zelfs een paar jaar te raadplegen, afhankelijk van het soort analyse dat u wenst uit te voeren. Want het is vooral in het kader van de technische analyse dat de prestatie van een aandeel wordt bestudeerd.
De indicator die bij beleggen op de beurs moet worden gevolgd om te bepalen of het aandeel waarin u hebt belegd winstgevend is geweest, kan dus het rendement of het rendement of beide zijn, afhankelijk van het belang van elk van deze indicatoren naar gelang van de gevolgde strategie.
Beleggers die een effectenrekening gebruiken om te beleggen, streven over het algemeen naar een langetermijnstrategie en geven dus de voorkeur aan hoogrentende aandelen met het oog op aantrekkelijke dividenden gedurende vaak meerdere jaren.
Beleggers die er de voorkeur aan geven in de koers van aandelen te beleggen zonder deze te kopen, en die deze effecten dus niet bezitten en geen dividenden ontvangen, zullen hun belangstelling toespitsen op de evaluatie van de prestaties van de effecten in de tijd. In feite zal de beursspeculant in de eerste plaats trachten een positie in te nemen door een aandeel te kopen dat een aanzienlijk opwaarts potentieel heeft of door een aandeel te verkopen dat een aanzienlijk neerwaarts potentieel heeft.
Het is belangrijk hier een onderscheid te maken tussen deze twee begrippen, want een onderneming kan haar beurskoers vele punten zien stijgen zonder dat het aan de aandeelhouders uitgekeerde dividend deze tendens volgt. Het dividend, en dus het rendement van een aandeel, hangt immers in de eerste plaats af van de financiële resultaten van de beursgenoteerde onderneming en niet van de vraag naar effecten op het ogenblik van de aankoop. Er zijn zelfs aandelen met zeer sterke prestaties die nog geen dividend aan hun aandeelhouders uitkeren.