Rollen en leden van OPEC en OPEC+

Wat is de rol en het functioneren van de OPEC?

De OPEC heeft uiteraard als voornaamste taak de olieproductie en -prijzen te reguleren door de inspanningen van haar lidstaten te coördineren, met name door de invoering van productiequota.

Zo nemen de OPEC-leden deel aan de onderhandelingen en maken zij afspraken over de hoeveelheid geëxporteerde olie, wat een directe invloed heeft op de prijs per vat. We weten dus dat de beslissingen van de OPEC een belangrijke invloed hebben op de prijs van ruwe olie in de wereld.

Zo kan de OPEC, wanneer de olieprijs daalt, bijvoorbeeld als gevolg van een aanzienlijke daling van de vraag of een aanzienlijke stijging van de voorraden, besluiten de productie van vaten per dag te verminderen, met hun instemming. Deze productievermindering kan mogelijk leiden tot een kleinere kloof tussen vraag en aanbod en de prijs van een vat ruwe olie laten herstellen.

Wie zijn de OPEC-landen?

Momenteel zijn er 14 landen lid van de Organisatie van Aardolie-exporterende Landen. Hier is de volledige lijst:

• Algerije is een strategisch belangrijk lid van deze organisatie en was het eerste land dat zijn productie in 1971 nationaliseerde.
• Angola is een van de snelst groeiende producerende landen in de afgelopen tien jaar.
• Gabon, dat in 1996 de OPEC had verlaten en zich in 2016 weer bij de OPEC heeft aangesloten.
• Libië, dat een zeer sterk exploratiepotentieel heeft en waarvan de plaats binnen de OPEC dan ook zou moeten toenemen, vooral sinds de opheffing van de westerse sancties en als de politieke uitdagingen zich daar niet tegen verzetten.
• Nigeria, waarvan de productie ook toeneemt dankzij de grote ontwikkelingen in de diepzee, maar die de neiging heeft om de productiequota regelmatig te overschrijden. De olie-industrie is nog steeds niet erg genationaliseerd.
• Equatoriaal-Guinea is de derde grootste olieproducent van Afrika en is onlangs in 2017 toegetreden tot de OPEC.
• De Republiek Congo, die in 2018 is toegetreden tot de Organisatie van de olie-exporterende landen, is solidair en profiteert van de OPEC-fondsen.
• Ecuador trad aanvankelijk in 1973 toe tot de OPEC en verliet deze in 1992. Vervolgens keerde het terug ondanks zijn kleine productie in vergelijking met de andere leden van deze organisatie.
• Venezuela, dat een leidende rol heeft gespeeld in de OPEC door van die organisatie een echt politiek wapen te maken. Dit land beschikt met name over de grootste voorraden ruwe olie ter wereld, vóór Saoedi-Arabië.
• Saoedi-Arabië is het oudste lid van de OPEC en zijn historische leider. Dit land heeft de op één na grootste oliereserves ter wereld en is momenteel de grootste internationale producent en exporteur ter wereld. De strategie van Saoedi-Arabië is echter in de eerste plaats gebaseerd op de reserves, aangezien de deposito's worden uitgeput.
• De Verenigde Arabische Emiraten met voornamelijk Abu Dhabi, dat een belangrijke producent is, maar waarvan alle belangrijke vindplaatsen daar al meer dan dertig jaar worden geëxploiteerd.
• Irak, dat zich sinds de recente conflicten die het land hebben getroffen niet meer echt bezighoudt met quota, maar dat enkele van de grootste reserves in de OPEC heeft.
• Iran is een van de oudste leden van de OPEC en heeft zich vastbesloten getoond om olie te gebruiken als wapen en als pressiemiddel tegen de Verenigde Staten. De olievoorraden van Iran nemen momenteel echter af.
• Koeweit, dat het bijzondere heeft dat de reserves grotendeels geconcentreerd zijn in één depot. Het heeft de piek van de productie bereikt en de officiële reserves worden breed betwist vanwege de vele politieke veranderingen die daar plaatsvinden.

OPEC+ en haar leden :

Zoals we zojuist hebben gezien, zijn verschillende landen die tot de grootste olieproducenten ter wereld behoren, niet geregistreerd als lid van de OPEC. Het gaat om Rusland, Canada, Soedan, Mexico, het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, de Verenigde Staten en Oman.

Om dit probleem aan te pakken heeft de OPEC echter op een meer informele manier de krachten gebundeld met een aantal producerende landen om een soort alliantie te creëren die OPEC+ heet.

Het is inderdaad in 2016 dat deze OPEC-alliantie met 10 andere olieproducerende landen werd opgericht. Sindsdien brengt de OPEC+ de hierboven genoemde OPEC-landen en de volgende landen samen:

• Rusland
• Mexico
• Kazachstan
• Azerbeidzjan
• Bahrein
• Brunei
• Maleisië
• Oman
• Soedan
• Zuid-Soedan

Uiteraard zijn de leden van de OPEC+ hier niet verplicht zich te houden aan de besluiten van de OPEC met betrekking tot met name de productiequota. Maar ze kunnen actief deelnemen aan de discussies van deze organisatie en op een meer directe manier uitwisselen met hun concurrenten volgens de voorwaarden van de internationale markt. We zien echter dat de toevoeging van de OPEC+ aan de OPEC het mogelijk heeft gemaakt om tijdens grote crises bepaalde geschillen op te lossen en een te grote instorting van de prijs per vat op internationaal niveau te voorkomen.

Een aantal veelgestelde vragen